στου δειλινου το γερμα Δημιουργός: letitbe, joan Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μεσα στη γκριζα πολη περιπλανηθηκα
Και στα παλια τα στεκια μονος περπατησα
Ειδα και μια γνωστη μορφη να στεκεται μοναχη
μ’ένα κορμι σαν σταχυ.
σε παγκο ακουμπισμενη μ’ένα ραδιοφωνο
μοναχη τραγουδαει για καποιο αμαρτημα
κι ο κοσμος γυρω αδιαφορος της δινει κανα κερμα
στου δειλινου το γερμα.
πλησιασα κοντα της κι εκεινη σαστισε
ειδα μες την ματια της όλα τα τραυματα
του κοσμου τα παραλογα κι ολης της γης τα παθη
κανενας δεν θα μαθει.
ηρθε με την σειρα της, τσιγαρο ζητησε
κρατουσε και στο χερι ένα ξεροψωμο
οπως αυτό που ετρωγαν οι σκυλοι μες το δρομο
Θεε μου δεν εχεις νομο.
Στου δειλινου το γερμα εκανα ονειρα
Να σβησω αυτην την πολη με τα λασπονερα
Με της αυγης το ξυπνημα να ανοιξω μονοπατι
Στον ουρανο παλατι
Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2010 |