Όταν κλαίνε οι άντρες

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Η χαρά και η λύπη
της ψυχής φαγοπότι
και γελάμε και κλαίμε
στης ζωής το ρυθμό,
μία λάμψη στη νύχτα
που φωτίζει τα σκότη,
κι ένα σύννεφο κρύβει
απ' τον ήλιο το φως

Στης ζωής τον αγώνα
πολεμάμε με θάρρος
και η κάθε πληγή μας
κάθε μια γρατζουνιά
αναπόφευκτη είναι
για να φύγει το βάρος
κι η ελπίδα ν' ανοίξει
τα φτερά της ξανά

Στο αδιέξοδο όμως
που μπροστά σταματάμε
και δεν έχουμε τρόπο
για να πάμε μπροστά
αν δεν κάνουμε πίσω
σ' ένα κλάμα ξεσπάμε,
στις πληγές μας που τρέχουν
δεν υπάρχει γιατρειά

όταν κλαίμε οι άντρες
κλαίμε πάντα στ' αλήθεια
και το κλάμα μας χύνει
ένα δάκρυ καυτό
η ψυχή μας σφαδάζει
και βογκάνε τα στήθια
που δεν βρίσκουμε λύση
στο μαρτύριο αυτό.

Και εκείνοι που λένε
πως το δάκρυ λυτρώνει
αν δεν έχουνε φτάσει
σ' ένα τείχος μπροστά
όπου κάθε ελπίδα
για χαρά τελειώνει
δεν μπορούνε να δώσουν
συμβουλές σε εμάς[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2010