Λόγια λιτά παράξενα, χαμένα στην οπτασία

Δημιουργός: Lamogio20, ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έκοψα το σκοινί των κόπων μου με την πέτρα την κοφτερή
κράτησα δυο χέρια καθαρά για να βαστώ το κύμα
τρέχω στου δρόμου την σιγή, μα κλαίω και φωνάζω
όπως τα έρημα κελιά που κάποτε κάποιες καρδιές χτυπούσαν

Δεν τα λέω όλα αυτά για να γίνουνε αλήθεια, με ψέματα
δεν θα σταθούν θα ψάξω κάτι άλλο, κάτι μακάβριο και φοβερό
για να σταθεί η αλήθεια στην μοναξιά μου επάνω.

Μπορεί να μην με πιστέψατε πόσο λιτά τα λέω
αφού λιτή είναι η ψυχή που ψάχνει την σωτηρία
του κορμιού και του αίματος την λεπίδα χαμένη στην καρδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2010