Πρωτοβρόχι

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μια δύσκολη κιθάρα
γρατζουνάω τον καιρό
κι ένα φάλτσο καλοκαίρι
χάνεται στον ουρανό.

Με μια ξεφτισμένη σκούπα
σκόρπια σύννεφα μαζώνω,
δίχως όμως να το θέλω
στο κεφάλι μου τα χώνω.

Πρωτοβρόχι,πρωτοβρόχι να ξεσπούσε
μήπως και μου καθαρίσει η ψυχή
και να κύλαγαν μαζί τα βάρη
από των ματιών μου την υδροροή.

Όλα γύρω μου αλλάζουν
ο καθρέφτης μόνο ίδιος
κυβερνήσεις μας,θυμίζει
και με πιάνει ρίγος.

Μόνο η φάτσα μου διαφέρει
μα η κορνίζα σταθερή
κι η μανία με μαγεύει
και του ρίχνω το σφυρί.(δίχως δρεπάνι)

Πρωτοβρόχι,πρωτοβρόχι να ξεσπούσε
μήπως και μου καθαρίσει η ψυχή
και να κύλαγαν μαζί τα βάρη
από των ματιών μου την υδροροή.

Ποιος μου φταίει,ποιος;
φίλε,λες να φταίω εγώ
που δεν ξέρω απο κιθάρα
και μονάχα νοσταλγώ;

Αν το μάθεις πες το,
αν την αγαπήσω πάλι
φίλε μη με λυπηθείς
σπας μου το κεφαλί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2010