αφιερομενο

Δημιουργός: gew markatou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

οτι εχει μεινει..
πε9αινει μαζι μου...
ενασ ψιθυροσ πια η φωνη μου...
ενα χρυσοψαρο στ γυαλα του νεκρο..

δωματιο που σταζει ειναι τα ματια μου..
και πισω απο τουσ τοιχουσ αναζητω μια ευκαιρια..
καπουα αλλου 9α στοιχιζε η ζωη μου ενα φιλι..
μα τωρα πνιγομαι και κανεισ δεν μου το δινει..

οτι σε εμα9α σιγα-σιγα το κανεισ μονοσ σου..
αργεισ τα βραδια και εγω βαφω με γκριζο τη σιωπη..
αλλα3αν οι εποχεσ και επιασε βροχη..
σε λιγο 9α χουν ολα πλημμυρισει..

πριν φυγεισ το επομενο πρωι,
9υμισου μην και παλι με κλειδωσεισ..
τελειωνει ο αερας..
και το δωματιο μου κλεβει τη φωνη..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2010