Πληγωμένοι άγγελοι

Δημιουργός: ferelpis, αρτέμης αξαρλής

τα σχόλια δικά σας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Συμπαραστάτες αψευδείς του πόνου
τα δάκρυα μου που κυλούν στα μάτια
και γίνονται ανεξίτηλα σημάδια
στο γράμμα που σου γράφω το στερνό!
Τα ματωμένα χείλη μου σφραγίδα
θα γείρουνε στο τέλος ν’ ακουμπήσουν
στερνή πνοή σαν ένδειξη ν’ αφήσουν
ακόμη, ένα μεγάλο σ’ αγαπώ!

Τι κρίμα που δεν ένιωσες ποτέ σου
το πόση δύναμη αντλούσα από σένα,
σου περιγράφω, με της άκρης μου τη πένα
τη σκοτεινή σου αδιάφορη πλευρά.
Κι, εκείνα τα συγνώμη που δεν είπες
μαζί, με τ’ αλαζονικό σου ύφος
που σαν καρφιά μου τρύπησαν το στήθος
σκοτώνοντας μια ευαίσθητη καρδιά!

Δεν ξέρω αν ποτέ σου και, το λάβεις
το γράμμα μου αυτό και νιώσεις τύψεις,
έλα ευλαβικά για ν’ ακουμπήσεις
δυο άνθη, στην ατέλειωτη… σιωπή!
Εγώ θα σου χαμογελάσω πάλι
όσο παράξενο αυτό κι’ αν σου αντηχεί
ελπίζοντας, κάποια στιγμή να μάθεις
οι άγγελοι πως έχουνε ψυχή!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2010