Φύκια

Δημιουργός: barboutsala

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα φύκια υψώθηκαν και πάλι
Αραχνοΰφαντες πατούσες τα δρασκελίζουν ανδρειωμένα
Κι όλοι οι ιππόκαμποι σιωπούν
Θα βουτηχτώ στις κουτσομούρες
Με την περιφρόνηση της γόπας θα πλαγιάσω
Κι εσύ
Ανάμνηση θολή από λάδι κοκονάτ
Σα μια κηλίδα αδιάσπαστη θα παρασύρεσαι
Ως τα πέρατα του γριγριού
Ώρες μετά
Ασάλευτη ανάμεσα σε ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια
Θα αναζητάς τον ουρανίσκο του μαστρο-Λευτέρη
Κι η τράτα μας η κουρελού θα αποχαυνώνεται μέσα στα τσίπουρα
Εσύ
Πάντα εσύ
Δίπλα σε κακομαθημένα μούλικα
Με τα μανταλάκια να κρατούν την όρεξη γαλλιστί
Σε πλαστικοποιημένα αγκυροβόλια γεμάτα ψίχουλα
Και την ξενητειά σαν κοτρόνα να κρέμεται στ’ αυτιά
Απαστράπτουσα
Τέλος εποχής
Κι εσύ
Πάντα εσύ
Για ένα χλωμό λεμόνι θα αχνίζεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2010