Κωνειο

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυσια απαιτει το θαρρος ,

ανδρεια απαιτει η θυσια

κι ολο μαζι για φαρος .

Η ψυχη μονη της να αντιπαρερχεται ,

το σκοτος και το χαος .



Σε βαθη ερεβους να περιπλανιεται ,

να εξιλεωνεται , να τυραννιεται ,

ετσι ο θανατος της φυσης

και του σωματος παντα να νικιεται .

Οτι στη γη δεν ξεπερνιεται ,

σημαδι για τον ουρανο ,

εκει ριχνει το βλεμμα του ,

εκει θωρα , εκει ξεχνιεται ,

σ ' οποιο της μαχης λαβαρο που ψυχορραγει στη γη ,

σε χωμα ακομη απ' το αιμα του νωπο .





Τα μεγαλεια ολα προσπερνα ,

πιο μεγαλειο απ' τη θυσια δεν χωρα ,

σ ' αυτο η γενια , η κληρονομια ξαναβαφτιζεται ,

σπονδη και μυστηριο ευλογημενο ,

οπου το σωμα σερνεται , μα η ψυχη ξαναγεννιεται .




Ακατανοητοι οι δρομοι Σου ,

απροσπελαστοι , για τον νου , τον χαμηλο ,

του ανθρωπινου , του γενους , οδηγο .




Μα τ ' αξεπεραστο δεν το κρατας για Σενα ,

απλοχερα το σκορπας , σαν τους σπορους του σταριου ,

που τους θρεφει η κοπρια

κι ομως θα τραφει ευλογημενο .



Απ' το απιαστο , το ακατανοητο Σου ,

να πιαστω κι εγω , ν ' αναρριχηθω ,

στα μονοπατια της σοφιας Σου ,

τι κι αν σε τετοια υψη , δεν μπορω να κρατηθω ,

θυσια στην επιθυμια Σου .



Κωνειο σκοτεινο , ποσο βαθια να σκαψεις στην καρδια ;

Πηγη θανατου , μ 'αθανατο πικρο πιοτο ,

ξεχωρα απ' τον κοσμο ,

εξω απ' το σωμα του , θα σε γευτω ,

κερασμα στον εαυτο μου , κερασμα θεικο .

Ξεχωρα απ' την οικουμενη .

ξεχωρα απο οτι νοσταλγω .




Λυτρωση που πικρανες τον ουρανισκο ,

ευφρανες ομως , τον νου τον χαμηλο ,

σημαδι για τον ουρανο ,

εκει ριχνει το βλεμμα του ,

εκει ξεχνιεται , εκει θα ξαναγεννηθω

κι εγω γλυκο πιοτο !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2010