φοβάμαι τα χρόνια

Δημιουργός: sakti, Καιτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Kαι φοβάμαι τα χρόνια
που θα ρθουν δίχως οίκτο
σκουριασμένες αρθρώσεις
κι αναμνήσεις στον τοιχο.
Σκονισμένες αγάπες
σε θυρίδα τραπέζης
που ανθίσαν για λίγο
της καρδιάς καταθέσεις.

Και φοβάμαι πως μόνη
θα λουφάζω στη μπόρα
κι η ψυχή θα λιμνάζει
σε μια έρημη χώρα
που την άφησαν ξάφνου
τα πουλιά και τ' αγρίμια
μόνο η νύχτα παρθένα
θα μετράει την ασχήμια.

Και φοβάμαι κι εσένα
θα περνάς σαν ταινία
σε ασπρόμαυρο φόντο
μυστικη κοινωνία
και δε θα' χω κουράγιο
να σου πω το αντίο
θα καμώνομαι τάχα
πως κρατάει τ' αστείο.

Και φοβάμαι τα χρόνια
που θα ρθουν και θα λείπω
θα σου αφήσω διαθήκη
της ζωής μου το μίτο
και θα γίνω αέρας
θα φυσώ, θα περνάω
τις κλεισμένες σου πόρτες
να σου λεω σ' αγαπάω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2010