Δρόμος(ε)

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Δε συνηθίζω τις επαναλήψεις-απλά διάβασα κάτι που με άγγιξε σήμερα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]Περνάει ο καιρός-το αύριο χτες
κανείς πως περνάς δε θα μάθει.
Στον άνεμο λύγισες-κλαις;
Σε λύγισε μιά αυταπάτη.

Περνάει ο καιρός-τσιγάρα, καφές
χαμένος στις σκέψεις
και μόνος
γιά έρωτα πάλι ποτέ σου δε λές
και έρωτας έγινε ο δρόμος.

Όταν τα μάτια κλείνω
και λέω δεν αντέχω
όταν τα πάντα αφήνω
ο δρόμος είναι ό,τι έχω.
Και όταν τίποτα άλλο
δε θα'χω να αγαπάω
θα μένει πάντα ένας δρόμος
μονάχος να προχωράω.

Περνάει ο καιρός-μιά πίκρα μου λες
σα δάκρυα βγαίνει στα μάτια.
Χωρίς να το θέλεις-λυγίζεις και κλαις
και ψάχνεσαι σ'άδεια δωμάτια.

Περνάει ο καιρός και εσύ μεσ'το χτες
εκεί που σε άφησαν μένεις.
Στα αυτιά σου αντηχούν του δρόμου οι φωνές
μα εσύ πιά στο δρόμο δε βγαίνεις.

Όταν τα μάτια κλείνω
και λέω δεν αντέχω
όταν τα πάντα αφήνω
ο δρόμος είναι ο,τι έχω.
Και όταν τίποτα άλλο
δε θά'χω να αγαπάω
θα μένει πάντα ένας δρόμος
μονάχος να προχωράω.




Υ.Γ. 1) Αφιερωμένο σε εσένα που μου το θύμισες με μία δημιουργία σου ,ονόματα δε γράφω,υπολήψεις δε θίγω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2010