Απρόσμενο άγγιγμα

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αόρατος, ανύπαρκτος, ακάλεστος.
Χωρόχρονος που αντίστοφα μετράει.
Αμίλητος, τυφλός και ακατέργαστος.
Κανείς δε μου μιλάει, δε με κοιτάει.

Ανώνυμος, διωγμένος και ανένταχτος.
Το φως έχει του σκοτάδιου τη λάμψη.
Σκυμμένος, μοναχός και απροστάτευτος.
Της λησμονιάς η φλόγα έχει ανάψει.

Χαμένος, προδωμένος, ο περίγελος
ταπείνωσέ με κι άλλο το αντέχω.
Στο πρόσωπο απορία και κλαυσίγελος.
Τα λόγια των σοφών πια δεν προσέχω.

Αλύτρωτος, αδύναμος, παραφώνος.
Οι γνώσεις μου ευχή μου και κατάρα.
Μπροστά στην απονιά σου στέκω άφωνος.
Η μοναξιά πως έγεινε λαχτάρα!

Ρίζα κακού, αταίριαστος, απόκληρος.
Σαν Ιωνάς μέσα στο κήτος της θαλάσσης
Χαμένος σε λαβύρινθο ολόκληρος.
''Θέλω'' δεν έχω πια, και αντιστάσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2010