Δεν είναι πως...ούτε που δεν

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Χαιρετώ όλα τα στιχοφιλαράκια....η αγάπη ας συντροφεύσει τα όνειρα σας κι αυτό το βράδυ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ...ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ

Δεν είναι πως δεν πίστεψα τα λόγια που μου είπες
ούτε και πως αμφέβαλλα ποτέ αν μ' αγαπάς
είναι μονάχα ο καημός που γίνηκε αγέρας
και φύσηξε στα στήθη μου, ρωτώντας, μ' αγαπάς...;

Δεν είναι πως τα μάτια σου αλήθειες δεν μου είπαν
ούτε και πως τα χείλη σου μιλούσανε πικρά
είναι μονάχα ο καιρός που μου κλεψε ελπίδες
κι άφησε στη θέση τους τεράστια κενά.

Δεν είναι πως δεν θέλησα ν' αλλάξω τα γραμμένα
ούτε και πως δεν ένιωσα την τόλμη στην καρδιά
μα είναι που τα γράμματα μείναν τσαλακωμένα
και σβήστηκαν τα λόγια που λέγαν μ' αγαπάς.

Δεν είναι πως το όνειρο γίνηκε εφιάλτης
ούτε και πως μου έταξες παλάτια και χρυσά
μα είναι που το τριαντάφυλλο που έλεγες θαυμάζεις
μαράθηκε στα χέρια σου κι ας έκλαιγες οικτρά.

Δεν είναι που τη ζωή μοιράσαμε σε λάθος, χώρια δρόμους
ούτε και πως δυνάστεψαν αγύρτες την καρδιά
είναι όλα αυτά που μου ταζες χρόνια παραμυθένια
μα εγώ πια έχω ξεχάσει ο πρίγκιπας πως φιλά.

Μα κι αν αλλάξαμε στρατί κι αν χάσαμε παρτίδες
δεν θα ξεχάσω μια στιγμή τα λόγια που μου είπες
τα λόγια που μου έλεγες κι έκλαιγες μ' αναφιλητά
σαν μου ταζες αιώνια, πιστά να μ΄αγαπάς.

Κι αν λες πως τώρα άραξες σε ξένη αγκαλιά
και δίνεις σε άλλη ψεύτικα και αδειανά φιλιά
το άγγιγμα που σου δινα πάντα θα νοσταλγείς
γιατί κομμάτια είμασταν της ίδιας της ψυχής.

Το ταίριασμα το μαγικό, εκείνο το καθάριο
δεν θα ξανάβρεις όπου πας, στο λέω, στο υπογράφω
γιατί παιδί με γνώρισες κι απόμεινα κοντά σου
πίνοντας μονάχα τη δροσιά που είχαν τα φιλιά σου.

Κι αν όλα πια χαθήκανε κι αν όλα πια σβηστήκαν
ένα μονάχα δεν μπορεί κανείς μας πια να σβήσει
την χαραγμένη μας καρδιά που χε τα αρχικά μας
και κείνο το καυτό φιλί που' καιγε τα κορμιά μας.

Φύγε λοιπόν και να χαρείς την νέα πια ζωή σου
κι αν νοιώσω πως με λησμονείς θα λάβω μήνυμα σου
και θα χαθώ για πάντοτε απ' ότι με θυμίζει
μα αν αυτό δεν θα γεννεί, η αγάπη μας θα ζήσει.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2010