Ωσπου μια μέρα πέθανε

Δημιουργός: ferrer, Γιώργος Λ. Οικονόμου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

…Ωσπου μια μέρα πέθανε.
Κι όλοι περίμεναν να μάθουν το γιατί
απ ’το γιατρό, μα αυτός κυττούσε μ’απορία.
Τόσα χρόνια ,πρώτη φορά του τύχαινε,
εξήγηση θανάτου να μη βρίσκει.

Φόρεσα το μαύρο μου καπέλλο,
πήρα απ’το χέρι του ένα λουλούδι
-έτσι να τον θυμάμαι ήθελα-
κι είδα το μάτι πονηρά να κλείνει
περήφανος και σίγουρος
πως τον δικό μας θάνατο
κανείς δεν θα τον νοιώσει.
…………………………………………….
Ύστερα από καιρό μια γοργόνα βρήκαν
να κλαίει στο μέρος που’ ριξαν τη στάχτη του.
…………………………………………….
Ήσυχος τώρα περιμένω
τον θάνατο
η αγάπη να μου φέρει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-10-2010