σαν αρχαία Κόρη

Δημιουργός: sakti, Καιτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα πέφτει η βροχή στην προκυμαία
θα πέφτει και στο όνειρο η αυλαία
θα γράφεις στο τετράδιο
τραγούδια για το ράδιο
πως όλα στη ζωή είναι μοιραία.

Στα μπαρ τα σκοτεινά που θα τραβιέσαι
ανουσιες κουβέντες που βαριέσαι
και καθε που θ' αφήνεσαι
ναυάγιο θα γίνεσαι
σε ξένες αγκαλιές για να ξεχνιέσαι.

Νωρίς, πολύ νωρίς που θα νυχτώνει
κι εσύ πιο μόνη ακόμα κι από μόνη
θα κρύβεις στο καπέλο σου
τα όχι και τα θέλω σου
παλευοντας φαντάσματα στ' αλώνι.

Στο αγριο νταμάρι της ζωής σου
θα σπέρνει πανικό η ιαχή σου
αντίλαλος που ράγισε
και σκόρπισε και σφράγισε
την πέτρα με το δείγμα της φωνής σου.

Παράξενη ,σαν Κόρη τελευταία
σε λίθινη σιωπή γλιστράς, αρχαία
στα σκόρπια σου αισθήματα
απλήρωτα μαθήματα
θλιμμένη, μα περίφανα ωραία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-10-2010