Γυαλινα τρενα

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε ραγες μαυρες κυλησαν ,

ολα μας τα πρωινα , σαν χελιδονια ,

βιαστικα , απο τους τοπους τους αποδιωγμενα .

Ασθμαινοντας οι μηχανες μας , οι παλιες

και τα βαγονια , αριθμημενα. Οι επιβατες τους,

μοναδικοι για τον καθενα .




Σε κεινες τις πεδιαδες και τα δαση ,

τ ' απλωμενα , που καποτε τα διχασαν ποταμοι ,

απο πηγες κρυφες , που ' χαν σπιτι τους ,

βουνα μοναχικα και κορυφες , αναβλυσαν κρυσταλλοι ,

τα δακρυα παγωμενα .




Ο ελεγκτης που περιμενει παντα στο σταθμο ,

σε καποιον σταθμο απ ' ολους ,

με τελικη αναγγελια , για καποιον προορισμο ,

αυτου , που τ ' ονομα , παντα θα ξεχνω .



Στις διπλανες τις ραγες κυλησε

κι η δικη σου , η ζωη , θυμησου οταν ησουνα παιδι

και μου λεγες , εγω , το τρενο μου , το αγαπω ,

δεν θελω να το μοιραστω , ακομη με κανεναν .



Γυαλινο νομιζω , ηταν και το δικο σου ,

ετσι που κοιταζομασταν αντικρυστα ,

μεσα απο γυαλινα παραθυρα της νιοτης ,

που 'γιναν θαμπα , σε δρομολογια ξεχωριστα

και σε σταθμους με τρενα , που δεν συμπεσανε

οι στιγμες της αναχωρησης , για καποιον προορισμο

με τελικη αναγγελια , αυτου , που τ ' ονομα του ,

παντα θα ξεχνω .




Ειδα παλι τα ιδια δακρυα , τα μαζεψα ενα-ενα ,

σου ειπα βιαστικα , καδενα για το λαιμο ,

μα καθως εγειρα και σε φιλησα ,

για τον στερνο χαιρετισμο , σκορπισαν

απ ' την τσεπη μου και κυλησαν στις ραγες ,

παντοτινα χαμενα .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2010