Γυαλινα τρενα Δημιουργός: curious A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Σε ραγες μαυρες κυλησαν ,
ολα μας τα πρωινα , σαν χελιδονια ,
βιαστικα , απο τους τοπους τους αποδιωγμενα .
Ασθμαινοντας οι μηχανες μας , οι παλιες
και τα βαγονια , αριθμημενα. Οι επιβατες τους,
μοναδικοι για τον καθενα .
Σε κεινες τις πεδιαδες και τα δαση ,
τ ' απλωμενα , που καποτε τα διχασαν ποταμοι ,
απο πηγες κρυφες , που ' χαν σπιτι τους ,
βουνα μοναχικα και κορυφες , αναβλυσαν κρυσταλλοι ,
τα δακρυα παγωμενα .
Ο ελεγκτης που περιμενει παντα στο σταθμο ,
σε καποιον σταθμο απ ' ολους ,
με τελικη αναγγελια , για καποιον προορισμο ,
αυτου , που τ ' ονομα , παντα θα ξεχνω .
Στις διπλανες τις ραγες κυλησε
κι η δικη σου , η ζωη , θυμησου οταν ησουνα παιδι
και μου λεγες , εγω , το τρενο μου , το αγαπω ,
δεν θελω να το μοιραστω , ακομη με κανεναν .
Γυαλινο νομιζω , ηταν και το δικο σου ,
ετσι που κοιταζομασταν αντικρυστα ,
μεσα απο γυαλινα παραθυρα της νιοτης ,
που 'γιναν θαμπα , σε δρομολογια ξεχωριστα
και σε σταθμους με τρενα , που δεν συμπεσανε
οι στιγμες της αναχωρησης , για καποιον προορισμο
με τελικη αναγγελια , αυτου , που τ ' ονομα του ,
παντα θα ξεχνω .
Ειδα παλι τα ιδια δακρυα , τα μαζεψα ενα-ενα ,
σου ειπα βιαστικα , καδενα για το λαιμο ,
μα καθως εγειρα και σε φιλησα ,
για τον στερνο χαιρετισμο , σκορπισαν
απ ' την τσεπη μου και κυλησαν στις ραγες ,
παντοτινα χαμενα .
Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2010 | |