Σύμβασις ορισμένου χρόνου 4

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Σύμβασις ορισμένου χρόνου 4</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Σύμβασις ορισμένου χρόνου 4</b><p>Δημιουργός: La Petite, <i>ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ</i><p><i> Καλημέρα!! μπήκα για λίγο αλλά θα ξαναφύγω...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>ΣΥΜΒΑΣΙΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ 4<br />
<br />
Ανεβαίνω λοιπόν στο λεοφωρείο πηγαίνοντας για κάποιες εξετάσεις, από τις πολλές που κάνω αυτό τον καιρό, εξαιτίας κάποιων ενοχλήσεων που έχω στο σημείο που βρίσκεται η χολή εδώ και αρκετό καιρό από τότε που άρχισα να δουλεύω στην Ύδρα, δηλαδή ένα εξάμηνο πριν περίπου!! Παίρνω από ένα stand που βρέθηκε στο δρόμο μου μια LIFO, να χαζέψω λίγο μέχρι να φτάσω στο Νοσοκομείο και για όσο θα περιμένω στην αναμονή, μέχρι να κατορθώσω να με δει ο γιατρός με τον οποίο υποτίθεται ότι έχει κλειστεί το ραντεβού μου γύρω στις 10.00π.μ. (Τελικά μπήκα στο ιατρείο γύρω στις 1μ.μ., αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία για το χάλι των ελληνικών νοσοκομείων...)... <br />
Όσο περιμένω ξεφυλλίζω τη Lifo.  Στο τελευταίο φύλλο στη στήλη με τα ζώδια, γράφει ότι τα επαγγελματικά μου θα πάνε καλά, κάτι τέτοιο... αμήν σκέφτομαι, αρπάζοντας και την παραμικρή νότα αισιοδοξίας που μπορεί να αντλήσει κανείς στις δυσκολίες της εποχής, κυρίως τώρα που είναι αρχές Οκτωβρίου και οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι σαν εμένα, κατά πάσα πιθανότητα ψάχνουν για δουλειά!! <br />
Ενώ περιμένω λοιπόν στην αίθουσα αναμονής και έχω ψιλοξεχάσει την αίτηση μου στο Δήμο, σίγουρη ότι οι πιθανότητες να με προσλάβουν είναι κάτι λιγότερο από 1%, ξαφνικά χτυπάει το κινητό μου! Μια λίγο πιο συμπαθητική φωνή από εκείνη με την οποία "συνεννοήθηκα" (ο θεός να την κάνει συνεννόηση!!) τις προάλλες, περί της Αναλυτικής βαθμολογίας που επειγόντως μου ζητούσε, προκειμένου να δεχτεί  την αίτησή μου, μου ανακοινώνει ψυχρά τα εξής: <br />
"Κυρία Χιώτη, (ναι! τις τρεις πρώτες μέρες μου απηύθηναν το λόγο στον πληθυντικό και με αποκαλούσαν και Κυρία!! οι προσβολές και οι βλαστήμιες άρχισαν αμέσως μετά... αλλά έχουμε καιρό...), θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι κατά πάσα πιθανότητα η πρόσληψή σας θα καθυστερήσει μια εβδομάδα τουλάχιστον, γιατί υπάρχει κάποιο γραφειοκρατικό πρόβλημα προκειμένου να εγκριθεί το κονδύλι για την πληρωμή σας!<br />
Δηλαδή θα προσληφθώ τελικά? τη ρωτάω όλο αγωνία..<br />
- Δε ξέρουμε ακόμη τίποτε συγκεκριμένο μου απαντά η φωνή στο τηλέφωνο!!<br />
Εντάξει της λέω, χρειάζεται κάποια άλλη διαδικασία από μέρους μου? τη ρωτάω ενώ σκέφτομαι από μέσα μου,  ("Καλά κρασιά! σιγά μη με πάρουν!) <br />
- όχι μου λέει, απλώς ενδεχομένως να σας ειδοποιήσουμε κάποια στιγμή... και τελειώνει κάπου εδώ η συνομιλία μας...<br />
Εξακολουθώ  να βρίσκομαι λοιπόν σε ρευστή κατάσταση, όσον αφορά το θέμα των αιτήσεων και καθώς δεν περιμένω και πολλά, ξεχνάω γρήγορα κι αυτό το τηλεφώνημα και συγκεντρώνομαι στο να βγάλω κάποια άκρη (μετά από σχεδόν τρίωρη αναμονή) στο θέμα που έχει προκύψει με τη Χολή μου...), μέσα στο ψιλομπάχαλο που επικρατεί στα νοσοκομεία της Αθήνας!!) και σχεδόν σίγουρη πια ότι κάπου θα κολλήσει γραφειοκρατικά το θέμα μου και δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσω αυτή την περιβόητη θέση στο Δήμο αυτό, για τους επόμενους οχτώ μήνες... <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2010</td><td valign=top></td></table><br />