καραβι αταξιδευτο

Δημιουργός: sakti, Καιτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ώρα δειλινού...
σε χρώμα κόκκινο, βαθύ
το ελαχιστο βιολετί , σοβαρευει το πλάνο
κρέμεται, λικνίζεται αέρινα
μπρος στα έκπληκτα μάτια του ήλιου
εκείνος παραιτείται, μια μαχη ειναι μόνο
αυριο πάλι.......

Μάζευα τότε κοχύλια και βότσαλα στην αμμουδιά
για να μαγέψω την καρδιά σου
που διαλυόταν αθόρυβα
στη θλίψη του κόσμου....
μάζευα αρμύρα, να συντηρήσω την αγάπη σου
που αλλιωνόταν άρρωστα, εκτεθειμένη στη φλόγα μου...

Τίποτε δεν καταλαβες......
ντυμένος την ανάγκη της κάθε μέρας
ακροβατούσες επικινδυνα
σε ολισθηρές αντιφάσεις...
Ευαίσθητη ισορροπία.....

Μαζεύω τα ίσως που άφησες πίσω σου...
εκεί στην αμμουδια....τα αθροίζω......
Το ''μικρό καραβι'' που ήταν α...α....αταξίδευτο
στα χείλη ενός παιδιού
πώς μου θυμίζει τη ζωή μου!!!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2010