Ο πρώτος έρωτας

Δημιουργός: vyzance

που καμιά φορά έρχεται λάθος στιγμή... και πάντα -σχεδόν - με τον λάθος άνθρωπο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη με πληγώσεις σε παρακαλώ
τώρα που ανοίγω τα φτερά μου
κι αργά μαθαίνω να πετώ
σκοντάφτω ως και στη σκιά μου

Μη με πληγώσεις σε παρακαλώ
ξέρεις δεν είμαι μαθημένη
σαν κοριτσάκι να γελώ
ήμουνα πάντα μετρημένη


Δεν είχα μάθει από φιλιά
και δε μου άρεσαν τα χάδια
και με τρομάζει αυτή η αγκαλιά
που ώρες-ώρες χάσκει άδεια


Μη με γελάσεις σε παρακαλώ
τώρα που σαν παιδί χαζεύω
καινούριο κόσμο, απατηλό
κι από τη λάμψη λίγη κλέβω

Μη με γελάσεις σε παρακαλώ
ξέρεις δεν έχω συνηθίσει
γλυκά σαν μέλι να πονώ
κι αυτή η στιγμή με έχει ζαλίσει


Πιάσε το χέρι μου σφιχτά
το δρόμο χάνω μες στα φώτα
θαυμάσια όλα και φριχτά
βάφουν του έρωτα την πόρτα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2005