είμαι η Μαρία

Δημιουργός: sakti, Καιτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδευες σαν τρένο βιαστικό
σε ράγες αποκλίνουσες , στα ξένα
αδιάβατος ο χάρτης στο μυαλό
αγέννητο παιδί στα εικοσιένα.

'Υστερα στης πόλης το ρυθμό
αμίλητη περνούσες απορία
σε κοίταζαν με φόβο, δισταγμό
ν' απλωνεις χέρι ''είμαι η Μαρία''.

Σε χάιδεψα στον ώμο τρυφερά
θλιμμένη που σε βρήκα στην πλατεία
ταράχτηκαν για λίγο τα κενά
που δήλωναν λειψή ισορροπία.

Αγριεμένα , αχτένιστα μαλλιά
δυο θάλασσες αλλόκοτες με πνίξαν
όλη η ζωή μια στάση στα κλεφτά
σαν δανεικά τα φώτα που τη ντύσαν.

Και χάθηκες αγέρωχη, στητή
βασίλισσα στης νύχτας σου το θρόνο
μπορεί κι ευτυχισμένη σαν παιδί
που παιζει με τα χώματα στο δρόμο.

.......................................................
Παράξενο στη μνήμη να γυρνάς
μην ξέροντας αν βρήκες ηρεμία
κι αν σε λευκά δωμάτια ξαγρυπνάς
να λες μονάχη''είμαι η Μαρία''......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2010