Στου ορίζοντα την άκρη 8

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Ευχαριστώ όσους αντέξατε ως εδώ την ιστορία μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Η πρώτη ξωτικιά

Ξαστέρωσε ο ουρανός, καθάρισαν οι δρόμοι,
μια απεργία γενική τώρα έχει αρχίσει
και μεις εις την αναμονή βρισκόμαστε ακόμη,
κάτι θ' αλλάξει σίγουρα και δεν μπορεί ν' αργήσει

αλλά αυτές τις τροπικές θεές πού 'χα ποθήσει
και που περίμενα πολύ για να βρεθώ μαζί τους
το χρώμα το κεραμιδί που μ' έχει συγκινήσει
δεν μπαίνουν σε αναμονή, καιρός για το φιλί τους.

Πήρα τους δρόμους μοναχός κι αρχίνησα να ψάχνω
και τήνε βρήκα τη θεά όπως την είχα πλάσει,
ψηλή, λιγνή, κεραμιδιά, κι άλλο καιρό δεν χάνω,
να περιμένω δεν μπορώ, ο κόσμος ας χαλάσει.

Τη δύναμη του πόθου μου τη νοιώθει και εκείνη
κι ανταποκρίνεται θερμά να δώσει και να πάρει,
μέχρι π' ο πόθος γίνεται μία γλυκιά γαλήνη
και γέρνουμε πανευτυχείς στο ίδιο μαξιλάρι.

Κι αν είναι πόρνη και πουλά στους δρόμους το κορμί της,
αν αγοράσεις μια θεά, θεά δεν παύει νά 'ναι
μα πληρωμή δεν δέχεται, το θεωρεί τιμή της,
-ένα σωρό παράξενα απ' τη ζωή περνάνε-

και τούτη την κεραμιδιά, θεά θα τη θυμάμαι
σαν μια γυναίκα ξωτικιά εδώ στον νέο κόσμο,
όσες γυναίκες πέρασαν και κείνες που περνάνε
λίγες θα μπουν τόσο ψηλά, στου πόθου μου το θρόνο.

.............................................................................[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2010