αυτοσχεδιασμος σε ηχους jazz (iii) Δημιουργός: manospanou, manos panou αφιερωμενο στα μοναχικα σωματα της νυχτας Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Οταν ερχονται οι μνημες
Μας βρισκουν παντα εδω
Γονυπετεις ικετες
Στις χαρακιες του μυαλου
Εσυ που μ ελειψες τοσο
Περπατας αγερωχα
Ο καταρρακτης μας οταν ξεκιναει
Μας ρουφαει
Χωρις ελεος και χωρις τελος
Ποιος να οριζει
Την χαρα μας
Ποιος ο μεσεγγυητης της δικαιωσης μας, της στιγμης μας
Το δυσκολο
Ειναι να ονειρευεσαι
Τα πρωινα
Γλαυκος ουρανος
Κυανα πεταγματα γλαροπουλιων
Ατακτως και απεγνωσμενως
Η μαστωδυνια
Ειναι απο τον πονο της καρδιας
Ερχεται απο τα μεσα
Το ματζορε
Κατεβηκε απο μονο του τα σκαλια σιγα σιγα
Και αραξε στην ανεχεια
Η στιχομυθια
Εγινε με τον καιρο
Στιχοπλοκη
Η στλεγγίδα
Εχασε το σχημα της
Απο την χρηση της πανω στο πετσι μας
Η ωχρα του προσωπου μας
Απο την Αναγεννηση ακομη εχρησιμοποιειτο
Για καλλιεπεις πινακες
Οτε και Οταν
Οτινος και Οτιδηποτε
Εμεις οι αλλοι
Τα ενζυγα μεσα
Ενεχουν
Σκοπιμοτητα
Η ενδωσμωση
Του συμπαντος κοσμου
Εντος μας
Η ανακτηση
Της παιδικης μας ηλικιας
Ενα ξεφτυσμενο και ξεφτυλισμενο ονειρο
Χανομαστε μεταξυ μας
Γιατι οι λεξεις μας
Δεν εδραζονται στον ιδιο ορισμο
Αναλωση
Φυρα, απωλειες και αβυσαλεες αποκκλισεις
Απο την ορθοδοξη συνταγη
Μπροστα στο αναλογιο
Και με ολα γραμμενα στη λεπτομερεια
Δεν βγαινει η φωνη μας
Αναμφηριστη
Η αμολυντη και αμφισημη
Ευπρεπεια μας
Η νοερη νιψις
Της νοησης μας
Δεν μας καθιστα εγρηγορους
Η ζωη μας ολη
Ενα φαγητο αναλαδο
Με των αλλων τις ορμήνειες
Αχ η νοσογονος και ευεπιφορη ευδοκιμηση της γης
Μας αφηνει στο τελος
Αστεγους και ορφανους
Η μηνις των κραταιων θεων
Μας αναγγελει ο μηνυτωρ
Ειναι δικια μας μηνις, μιαροί
Η πληροτητα, σκεφτηκατε ποτε
Ποσο κενο
Εμπεριεχει;
O πρεπουμενος
Μας εχει κανει ανηλεη ζημια
Εμας τους απατριδες
Η μεσημβρια πώς ανεχεται
Το μεσοδόκιο
Αναμεσα στις φτερνες μας;
Οι αγγελοι δεν εχουν γειτονια
Ειναι παντα μονοι
Για να μας εχουν στην αποκλειστικη κυριοτητα τους
Η πυλαια φλεβα μας
Ενωνει εμας
Και τους πεθαμενους μας
Αν ειναι να πεθανω
Προσφεροντας σου ενα γαργαρο γελιο
Ας ειναι
Η αυλη και οι αλανες
Εχουν στοιχειωσει
Και κανουν σκαλομαρία στην πλατη μας
Το μεσονιο των ερωτων μας
Μεσα στο νου μας
Στηνει χορους πτωματικους
Τι ναναι η ευαισθησια αραγε
Ναναι η ανασφαλεια και η ορμη μας
Να ζουμε μεσα απο αλλους;
Ειχα ενα πυρακανθο
Να τον προσεχω
Και μου μαραθηκε χωρις ενα αντιο
Συνεση
Μετρο και ισορροπια
Αυτα, και εμεις αλλου
Ποτε μου δεν αγαπησα την φυτρα μου
Κι ομως την αναζητω αεναως
Αυτην ως ολον και- αχ -ως ολοκληρωση
"Ντροπη"
Ετεροπροσδιοριζομενη
Αλλα αυτοπροσδιοριζομενη απο εμας τους ριψασπιδες, εν τελει
Αποκαλυψη και φανερωση
Των σπαχνων μου
Δεν επιτρεπω σε κανενα ανακριτη μου
Το σπειραμα της συνειδησης
Δεν εχει τελειωμο και πονο
Φτανει σε εξωτικα αστερια και συνεχιζει αδιαφορωντας για μας
Η τρεμεντινα
Μας δινει απλοχερα το τράτο
Να προτεινουμε κατι αλλο
Αντεξα ολα τα τραχωνια
Δεν αντεξα ομως με τιποτε
Που μ εδιωξες απο το σπιτι σου
Σε διευκολυνα σε ολες τις τρανσιτο μεταφορες σου
Οταν ομως καταλαβα οτι τα τραινα δεν ηρθαν ποτε σε μενα
Αρχισα να πηδαω πανω τους τρωγοντας σανο και αναζητωντας σε
Προδωσα τους φιλους μου
Οταν ενιωσα σε δυσκολες στιγμες
Οτι ειμουν φυσει μονηρης
Μονιά, με λετε, με ενα κερας
Οχι με δυο
Μομφες σε εμενα; Τον μεγα αποκωδικοποιητη?
Ο σταυρος
Προερχεται απο το "ίστημι"
Και ισως και απο το "ιστίο"
Η ιστορηση της υπαρξης μας
Απο τους επομενους
Θ αναφερεται μονο στους προγονους μας
Θελω να κοιμηθω
Σε μια ζεστη αγκαλια
Και να νιωσω το γλυκερο σιωπηλο νερο και το πύαρ
Αδηλη αλλα και αρρητη και αδισταχτη
Και αδηφαγος και αδηριτη
Η αναγκη μου ναχω καποιον να λεω "καληνυχτα"
Καληνυχτα σας
Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2010 |