εις ανάμνησιν....30.10.2010

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

καλό μας μήν στιχοφίλοι...υγεία δύναμη πάλη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

δε σε ξεπροβόδισα όπως θά''θελα....
με το θαλασσινό αγέρι και την αύρα
να μας χαιδεύει το μέτωπο..
εκεί ...σε μια ακρογιαλιά της Σιθωνίας....
εκεί ...σ'ενα αντίσκηνο στρατιωτικό...
απρόβλεπτη κατάσταση... έμπαζε τις ευωδιές
ιώδιο κι αλμύρα ...

χωρίς σκέψη..με την τρέλλα μόνο του φευγιού...
νιάτα ...δύναμη ψυχής...έρωτας...

μπρούμυτα σερνόμασταν ..
μέχρι να μας δροσίσει το κυματάκι...
μέχρι τη λαμπερή της όψη η καρδιά μας..ν'αντικρύσει...

πως της Ανατολής το πρωτοφώς
μας έβρισκε μουσκίδι...στην κάτασπρη αμμουδιά
εκείνο το ρυζάκι της άμμου...βούλιαζες...
γλυστρούσε ανάμεσα στα χέρια μας...
κατάλευκη παραλίας ευφροσύνη..

με ψωμοτύρι....δολώναμε τις ελπίδες μας...
και στις αμμούδες...ασήμιζαν τα μουρμουράκια ολημερίς...
σαν το φεγγάρι κατευόδιο μας έστελνε...
χύνονταν με τις σιωπές ποτάμι ασημόχρωμο στα σκοτεινά νερά...
που διαφαίνονταν ο βυθός μας...
αντανάκλαση.. καθάρια όψη...
στους όρμους της αγνής ψυχής μας

εκεί ήθελα...να σε χαιρετήσω και να σου πω... εις το επανειδείν...
εκεί..που γαληνεύουν οι ψυχές σε μυστικό κατευόδιο
με τα υποθαλάσσια ρεύματα σε λυτρωτική πορεία...
να σε παραδώσω σε χέρια αγαπημένα εν λευκώ....
και να φορώ το βραχιολάκι που μου χάρισες
απ''του βυθού της τα πολύτιμα...

μπήκαμε σε ροές που δεν ήτανε δικές μας..
δεμένα τα χέρια. μας....
ακόμα προσπαθώ να βρω τον τρόπο ....
να σου δώσω όλα όσα δεν πρόλαβα...
εγινες τ'αγέρι μου...

κάθε φορά ανεμίζεις τα μαλλιά μου..
εγώ αφήνομαι μυστικά στα χάδια σου.....
γιατί ξέρω...
στα μάτια των παιδιών βλέπω τη λάμψη του δικού μας Ουρανού...

31_10_2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-10-2010