Έπρεπε να έχουν ένα όνομα

Δημιουργός: DETOBON

Προσωπική μετάφραση από τα ρουμανικά

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Marin Sorescu (1936-1996)/ Μαρίν Σορέσκου[/B]


[U]Έπρεπε να έχουν ένα όνομα[/U]


Ο Εμινέσκου δεν υπήρξε

Υπήρξε μόνο μια ωραία χώρα
Σε μια ακροθαλασιά
Όπου τα κύματα κάνουν άσπρους κόπμπους
Σαν την αχτένιστη γενιάδα ενός ρήγα
Και κάτι νερά σαν τρεχούμενα δέντρα
Όπου η σελίνη είχε τη στρογγιλή φωλιά της.


Και προπάντων υπήρξαν μερικοί απλοί άνθρωποι
Που ονομαζόντουσαν: Μίρτσια ο Πρεσβύτερος
Στέφανος ο Μέγας
Ή και απλούστερα: βοσκοί και αγρότες
Που τους άρεζε να λένε τα βράδια
Καθυσμένοι γύρω στη φωτιά ποιήματα –
Η « Αρνούλα » και ο « Έσπερος » και « Η Τρίτη Επιστολή »


Αλλά επειδή άκουγαν συνεχώς
Ν’αλυχτάνε τα σκυλιά τους στη στάνη,
Φεύγανε να πολεμήσουν τους Ταρτάρους
Και τους Άβαρους και τους Ούνους
Και τους Τούρκους.


Όταν είχαν λίγο ελεύθερο χρόνο,
Μεταξύ δύο κινδύνων,
Αυτοί οι άνθρωποι κάνανε από τις φλογέρες τους
Οχετούς
Για τα δάκρυα των συγκινημένων λιθαριών
Κι έτσι κυλούσανε οι ντόινες*
Σ’όλα τα βουνά της Μολδαβίας και της Μουντένιας
Και της περιοχής της Μπίρσα και της Βράντσα
Και των άλλων ρουμανικών περιοχών


Υπήρξαν και κάτι βαθύσκιωτα δάση
Κι ένας νέος που μιλούσε μ’αυτά
Και τα ρωτούσε γιατί κουνιόντουσαν δίχως αέρα.


Αυτός ο νέος με μεγάλα μάτια,
Όσο και η ιστορία μας,
Περνούσε σκεφτικός
Απ’το βιβλίο με κυριλικά γράμματα
Στο βιβλίο της ζωής
Όλο μετρώντας της λεύκες του φωτός, της δικαιαοσίνης
Της αγάπης
Που τούβγαιναν πάντα μονές

Υπήρξαν και κάτι φιλύρες
Και οι δυό ερωτευμένοι
Πού ξέρανε να μαζέψουν όλο τ’άνθος
Σ’ένα μόνο φιλί.

Και κάτι πουλιά ή κατι σύννεφα
που στριφογύριζαν πάνω από τα κεφάλια τους
σαν απέραντες και κινούμενες πεδιάδες.

Κι επειδή όλ’αυτά
έπρεπε νά έχουν ένα όνομα,
ένα μόνο όνομα,
ονομάστηκαν
Εμινέσκου.


-------------------------------------------------------------------

Ντόινα = δημοτικό ρουμανικό τραγούδι που εκφράζει αισθήματα πόνου, αγάπης, νόστου, κ.τ.λ*
[B][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2010