Τα λιμάνια μου δεν είχαν φως

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εχασα το δρόμο,πριν σε βρω
κι άρχισα να λέω παραμύθια
πως υπάρχει αθάνατο νερό
κι ότι η χιονάτη ζει στ αλήθεια


κρύφτηκα στ ανήλιαγα στενά
ένοιωσα,σκιές να περπατάνε
μιά κατάρα ευχή στα σκοτεινά
είπε πως οι νύχτες μ αγαπάνε


Τα λιμάνια μου δεν είχαν φως
ούτε κι αναβόσβηναν οι φάροι
μόνο ένας ορίζοντας κρυφός
έστελνε το νου μου στο φεγγάρι


Δείλιασα στην πρώτη τη βροχή
μα ήταν οι ψιχάλες της ταξίδια
κάλπαζε στο χρόνο η αντοχή
κ έκανε τις θάλασσες παιχνίδια


Γίναν οι προβλήτες μου σταθμοί
κύματα ζωγράφισα στα τραίνα
κώπασαν σαν άνεμοι οι λυγμοί
έπαψα να ψάχνω πια για σένα


Τα λιμάνια μου δεν είχαν φως
ούτε κι αναβόσβηναν οι φάροι
μόνο ένας ορίζοντας κρυφός
έστελνε το νου μου στο φεγγάρι




ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ
ΤΗΝ ΨΑΧΝΩ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥ
ΜΕ ΠΛΑΙ ΠΛΑΙ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2010