Αισιοδοξία

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ξύπνησα μουδιασμένος, χαμένος.
Ένα σκυλί αδέσποτο, που δεν έχει κύρη.
Αισθάνομαι σαν του Τσεπέτο την κούκλα.
Ξύλινος, χωρίς σωθηκά.
Ίσως και σαν το Τσεπέτο να νοιώθω. Ολομόναχος.
Πάνω μου μυρίζω το άρωμα μιας ξένης, μιας άγνωστης.
Ντύνομαι στα μαύρα για τη περίσταση.
Έξω πέφτει κρύα βροχή του Νοέμβρη, παντού γκρίζο.
Είναι τόσα πολλά που μου τη σπάνε, με χαλάνε.
Είμαι κλεισμένος σε μία αίθουσα έδω και έξι χρόνια.
Το τηλέφωνο μου χτυπάει και απλά το κοιτάζω.
Δε-κα-ο-κτώ αναπάντητες κλίσεις!
Πείτε μου επιτέλους: Τι στα κομμάτια θέλετε;
Είσαι μια ξένη. Σταμάτα να με σκουντάς.
Μπαίνω στο πεδίο της μάχης. Πολεμάω.
Συμπολεμιστές μου πόσο θα αντέξετε;
Κάθομαι ανάμεσα σας και εμπνέομαι.
Ακούω χαμένες ψυχές και βρίσκω το δρόμο μου.
Πηγαίνω σε μία κηδεία, μετά από πολύ καιρό.
Ήταν λέει σαν το λιοντάρι. Ακριβοδίκαιος και δυνατός...
Ξύπνησα, αισθάνομαι, νοιώθω, μυρίζω, ντύνομαι
Κοιτάζω, πολεμάω, εμπνέομαι, ακούω.
Ξάφνου νοιώθω αισιοδοξία μέσα μου.
Καλύτερα ζωντανός σκύλος, παρά πεθαμένο λιονταρί.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-11-2010