Στους κήπους ενός παραδείσου

Δημιουργός: echo

Από τη συλλογή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

(Απαλή κιθάρα)...........

Με τα φώτα σβηστά
και τα μάτια κλειστά
στέλνω στον ουρανό ένα βλέμμα.

Και σε κόσμους παλιούς
μα και στους τωρινούς
ψάχνω να βρω της Εύας το ψέμα.

Μία γνώση στερνή
που 'χει χρόνια χαθεί
ζει στους κήπους ενός παραδείσου.

Και φωνές παιδικές
γκρεμισμένες χαρές
σε μια Βίβλο που πήρες μαζί σου.

Η ηθική κι η ηδονή
ορκισμένοι εχθροί
με τη μοίρα μας παίζουν παιχνίδια.

Και πιο κει μια γριά
τους φωνάζει ξανά
πως βαριέται να βλέπει τα ίδια.

Ένας ήλιος θολός
κρύβει όλο το φως
που γεννήθηκε μες στο σκοτάδι.

Μια μορφή μυθική
ψάχνει τρόπο να βγει
απ' την άγονη χώρα του ʼδη.

(Μπαίνουν τα ντραμς)............

Σ' ένα βιβλίο ξεχασμένων οραμάτων
το όνομά σου θες να γράψεις.
Και οι σκιές κάποιων θλιμμένων φαντασμάτων
δε σε αφήνουν να υπογράψεις.

Μπροστά σε κάστρα με μεθύστακες αγγέλους
θες να φωνάξεις σαν τον κράχτη.
Και το καλό ρωτάς να μάθεις επιτέλους
πως ξεχωρίζει από τη στάχτη.

(Η κιθάρα ανεβαίνει-παίρνει φωτιά και κατόπιν και ο τόνος της φωνής του ερμηνευτή).......

Μέσα στου Άδη τη σιωπή
δε βασιλεύουν οι νεκροί
εκεί μονάχα έχουν θαφτεί
κάποιοι Ολύμπιοι θεοί.

Και οι αγάπες οι παλιές
έγιναν πλέον ενοχές
λέξεις που δύσκολα σιωπούν
στ' αθώα μάτια που κοιτούν.

Και στο μυαλό σου περπατά
μία διαβόλικη φωτιά
που όταν φλέγει δυνατά
σε οδηγεί στη μοναξιά......

(οι ήχοι χαμηλώνουν σιγά σιγά...).......

και γυ-ρνά-ω στου Πα-ρά-δει-σου τους κή-πους......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-08-2005