Όπως υποσχέθηκα Dalla

Δημιουργός: KTiNoS

Οι στίχοι αυτοί που διαβάζεται εδώ είναι πολύ μεγαλύτεροι από μένα έτσι και η μετάφραση είναι ταπεινή αλλά τουλάχιστον ακριβής !
Οι στίχοι αυτοί έχουν αλλάξει τη ζωή πολλών μου φίλων και ελπίζω να πουν και στο καθένα από σας κάτι. Ευχαριστώ και συγνώμη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ma come fanno i marinai
Lucio Dalla
Ma dove vanno i marinai
con le loro giubbe bianche
sempre in cerca di una rissa o di un bazar
Ma dove vanno i marinai
con le loro facce stanche
sempre in cerca di una bimba da baciar.
Ma cosa fanno i marinai
quando arrivano nel porto
vanno a prendersi l'amore dentro al bar
qualcuno è vivo per fortuna
qualcuno è morto
c'è una vedova da andare a visitar.
Ma come fanno i marinai
a riconoscersi sempre uguali sempre quelli
all'Equatore e al Polo Nord
ma come fanno i marinai
a baciarsi tra di loro
a rimanere veri uomini però.
Intorno al mondo senza amore
come un pacco postale
senza nessuno che gli chiede come va
col cuore appresso a una donna
una donna senza cuore
chissà se ci pensano ancora, chissà.
Ma dove vanno i marinai
mascalzoni imprudenti
con la vita nei calzoni
col destino in mezzo ai denti
sotto la luna puttana e il cielo che sorride
come fanno i marinai
con questa noia che li uccide
addormentati sopra un ponte
in fondo a malincuore
sognano un ritorno smaltiscono un liquore
affaticati dalla vita piena di zanzare
che cosa gliene frega
di trovarsi in mezzo al mare
a un mare che più passa il tempo
e più non sa di niente
su questa rotta inconcludente
da Genova a New York
ma come fanno i marinai
a fare a meno della gente
e rimanere veri uomini però.
Intorno al mondo senza amore
come un pacco postale
senza nessuno che gli chiede come va
col cuore appresso a una donna
una donna senza cuore
chissà se ci pensano ancora,
chissà.
Mα πως το κάνουν οι ναυτικοί …
Μα που πάνε οι ναυτικοί
με τα άσπρα τους μπουφάν
πάντα ψάχνουνε καυγά η και μπαζάρ.
Μα που πάνε οι ναυτικοί
με τις κουρασμένες τους τις φάτσες
ψάχνουν πάντα ένα μωρό να φιληθούν.
Μα τι κάνουν οι ναυτικοί
όταν φτάνουν στο λιμάνι ,
πάνε να πάρουν έρωτα στο μπαρ!
Κάποιος, για καλή του τύχη, είναι ακόμα
ζωντανός κάποιος πέθανε και πρέπει να
επισκεφτούν τη χήρα.
Μα πώς το κάνουν οι ναυτικοί να γνωρίζονται ,πάντα οι ίδιοι από τον Ισημερινό στο Β. πόλο ?
Μα πως το κάνουν οι ναυτικοί να φιλιούνται μεταξύ τους αλλά μένουν αληθινοί άντρες ?
Γύρα στο κόσμο , χωρίς αγάπη, σαν ένας
ταχυδρομικός σάκος ,χωρίς κανένας να ρωτά πως πάει …
με τη καρδιά πάντα δοσμένη σε μια γυναίκα , σε μια γυναίκα δίχως καρδιά ποιος ξέρει αν τη σκέφτονται ακόμα ποιος ξέρει ?
Μα που πηγαίνουν οι ναυτικοί απατεώνες και ανεύθυνοι με τη ζωή στα παντελόνια και τη μοίρα μες τα δόντια
κάτω από μια φεγγαράδα πουτάνα (!) και τον ουρανό να χαμογελάει πως το κάνουν οι ναυτικοί με αυτή τη βαρεμάρα που σκοτώνει κοιμισμένοι πα στη γέφυρα
βυθισμένοι στη μελαγχολία ονειρεύονται το γυρισμό πίνοντας και έχοντας αφεθεί στα άκαρδα κουνούπια …τι τους νοιάζει
που βρίσκονται μες τη θάλασσα κι όσο περνάει ο καιρός η θάλασσα δε μυρίζει τίποτα σε μια ανεκπλήρωτη ρότα από τη Γένοβα στη Νέα Υόρκη …
Μα πως το κάνουν οι ναυτικοί να ζουν χωρίς κόσμο και να μένουν αληθινοί άντρες … ?
Γύρα στο κόσμο , χωρίς αγάπη, σαν ένας
ταχυδρομικός σάκος ,χωρίς κανένας να ρωτά τι πως πάει …
με τη καρδιά πάντα δοσμένη σε μια γυναίκα , σε μια γυναίκα δίχως καρδιά ποιος ξέρει αν τη σκέφτονται ακόμα ποιος ξέρει ?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-08-2005