Εκ γενετής ερωτικό και άτιτλο

Δημιουργός: Κοιτάζω μ(προ)στά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω το μαύρο ψέμα σου, όλα τα παραμύθια
θέλω να φαίνομαι τρελός, να σ' είχα για συνήθεια.
Θέλω σε όλο το χορό μαζί μου συ να είσαι
θέλω να πω ευχαριστώ και την πληγή μου σβήσε.

Μοιάζει το θέλω με καπνός που δεν ανάβει μόνος
μοιάζει το τρένο με σταθμό όπ' έρχεται ο πόνος.
Μοιάζει η λαλιά με ποταμό που φεύγει να ξεχάσει
μοιάζει το είναι σου βουνό, ποιός θα σε προσπεράσει;
Μοιάζει το πάτωμα βουβό, ποτέ δεν τραγουδάει
και η καρδιά δεν θέλει ερέθισμα, μονάχη αγαπάει.

Είναι το όνειρο πυξίδα μου
είναι η θλίψη σου φωτιά μου.
Είναι τα φώτα σου ασπίδα μου
κι λατρεία σου φτερά μου.
Είναι τα πράσινα άλογα ζωή που κυνηγάω
είναι τα μπλε μεσάνυχτα οι τύψεις που ζητάω.
Είναι απλά και άχαρα τα βράδια με παρέα
είναι μουντά και βρώμικα [B]με άλλους[/B] για παρέα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2010