χωρίς τίτλο

Δημιουργός: χρήστος

επανάληψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φτιάχνει ο νους από υλικά ευτελή λαμπρό καράβι
και το αρματώνει με κουπιά, κατάρτια και πανιά
κινά στ’ άγρια μεσάνυχτα ακτή καινούρια να ‘βρει
κι ας το έχει τάξει η μοίρα του να πλέει στο πουθενά

και μιας σειρήνας η φωνή ,ηχεί σαν λυσσασμένη
δίνει εντολές ταιριάζοντας τους φθόγγους της σιωπής
«σύρε» ,μου λέει, « το αύριο ποτέ δεν περιμένει
προτού να γίνει παρελθόν κι αυτό και ξεχαστεί»

μα που να πάω που έχω βαρύ και γερασμένο σώμα
που κλείνει μέσα ασφυκτικά μιαν έφηβη ψυχή
το χώμα που θα με δεχτεί, θα κράξω πάτριο χώμα
τη γη που θα εναγκαλιστώ, θα κράξω πάτρια γη

παίξε λαγούτο της νυκτός παίξε της μέρας λύρα
στίχοι πλεχτείτε σε ίαμβο, πιαστείτε στο χορό
ηφαίστειο που σ’ ανάθρεψε στα σπλάχνα της η Θήρα
ξύπνησε αν θες και σώσε με ή κόψε με στα δυο…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2010