Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εφορμούν σαν να βρίσκονται σπίτι τους
Οι αισθήσεις ψηλά και η μύτη τους
Τέτοιο πλήθος ως τώρα δεν είδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Πελατεία, φωτεινή και αγέρωχη
Κι από κάτω υπάλληλοι ένοχοι
Χωρίς κόπο σου στρίβει η βίδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Της κυρίας το τακούνι στο μάρμαρο
Του κυρίου της είναι το λάβαρο
Σου χτυπάω το ντέφι και πήδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Θέλω δώμα με θέα και χάρη
Για να κρύψω πως είμαι μοσχάρι
Θα τις φας με βρεγμένη σανίδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Τι να δω, τι να πιώ, τι να φάω
Αν δεν ξέρεις, μ’ οργή σε κοιτάω
Με το βλέμμα που μοιάζει λεπίδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Δώστα όλα, αμέσως και τσάμπα
Κι άλλαξε μου του μπάνιου την λάμπα
Σέρβιρέ με σωστά, με λαβίδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Χαμογέλα και κάνε υπόκλιση
Και ποτέ σου μη δείχνεις ενόχληση
Να θυμάσαι, είμαι κόρη του Μίδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Είμαι ήλιος εγώ στο στερέωμα
Σε πληρώνω και έχω δικαίωμα
Στη στερνή της ψυχής σου ρανίδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Κοίταξέ με στα μάτια και πες μου
Πως περνάνε ακόμα οι μπογιές μου
Πως αντίκρυ μου είσαι κουκκίδα:
Πανδοχείον, η Χρυσή Καραβίδα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2010