όταν έχω σύννεφα

Δημιουργός: anuya, Diogenees

ένας φίλος στο στρατό με κορόιδευε που χρησιμοποιώ πολύ συχνά κάποιες συνηθισμένες λέξεις, όπως "άνθρωποι", "πράγματα", μου έλεγε έχεις καταντήσει το λεξιλόγιο της ελληνικής σε 5 λέξεις!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][font=Sylfaen][color=navy]άδικα προς τί μου παραπονιέσαι παραπονιάρικο πλάσμα
επειδή σκοτεινό με βαριά συννεφιά το πρόσωπόμου διαβάζεις
θύμωσες γκρινιάζεις και τα ίδια ξανά μου λές και θέλεις να κλάψεις
αντε κλάψε τα σύννεφάσου να γίνουν βροχή και ο ήλιοςσου νά’βγει
τι να πώ στης ψυχήςμου τον πόνο να φύγει; άν φύγει πού θα φωλιάσει;
του δοντιού που βγήκε ο πόνος κι αν πάψει ξανά δεν φυτρώνει το δόντι
που αποκόπηκε χέρι και να επουλωθεί όπου κόπηκε πιά δεν φυτρώνει
πιό βαθιά βαθιά έπρεπε να το σκεφτείς πριν βαθιά βαθιά μαχαιρώσεις
αλλα αυτά άσ’τα τ’ αφήνω ό,τι πιά δεν αλλάζει απο δώ και πέρα να δούμε
με κερί η μέλισσα περικλείει στην κυψέλη όσα εισέβαλαν σώματα ξένα
κι αλλο πιά τι να κάνεις μή με ρωτάς οταν έχω σύννεφα μαύρα
πώς μπορεί να μην ξέρεις η αιτία των νεφώνμου ειναι ο ήλιοςμου σάν δεν με βλέπει
εισαι εσύ της καρδιάςμου ο ήλιος χρυσός γελαστός ζεστός που γιατρεύει
βγαίνε ήλιεμου στον ουρανόμου με φώς του μελιού απο τα μαύρασου μάτια[/align]




(ώς 2010-11-12)
αναπαιστικό μέτρο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2010