Σαν οιμωγή

Δημιουργός: ρεμπω, Στέλιος Λαλούσης

Μαργαρίτα κι αν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και να που κάθε μέρα
Ξεκινάω τα πάντα από την αρχή

Το πρωί μόλις ξυπνήσω
Τρέχω από δωμάτιο σε δωμάτιο
Και ψάχνω μέσα στα ντουλάπια
Μία μήτρα να με γεννήσει

Όταν με το καλό γεννηθώ
Κάπου ανάμεσα στο χωλ
Και στο λα μινόρε
Φοράω
Ένα ζεστό
Εκστατικό μειδίαμα
Κι ανεβαίνω τετρακόσιους σαράντα έξι συλλογισμούς

Έπειτα βγαίνω στους δρόμους
Και δε θυμάμαι και πολλά
Πως να θυμηθείς άλλωστε πως περνάνε εικοσι πέντε χρόνια
Μέσα σε ένα απόγευμα

Κατά τ’ άλλα
κάποια στιγμή έρχεται το βράδυ
και γυρνάω σε ένα σπίτι
που το έχτισε
η καλύτερη εκδοχή σου

Κι ενώ οι τοίχοι τα μεσάνυχτα
Σκαρώνουν
Την επόμενη συντριβή μου
Παίρνω ένα χαρτί
Ένα στιλό
Και σκαλίζω στο τετράδιο το ίδιο πάντα βασανιστικό τετράστιχο:

«Γιατί πρέπει αιώνες τώρα
Να ξεχνάω κάθε πρωί
Που έχω φυλάξει
τους καλύτερους λόγους για να ζω»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2010