Στου ορίζοντα την άκρη 26

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Απομένει ακόμα ένα κομμάτι για να κλείσει και αυτό το κεφάλαιο. Ευχαριστώ για την υπομονή σας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

....Συνέχεια Campinas /4

[align=center]Ο φίλος Κώστας έμπορος, έχει το Κάζα Κρέτα
κατάστημα εμπορικό σε κεντρικό σημείο
τις Κυριακές που μπαίνουνε στα μαγαζιά λουκέτα,
με δυο βαλίτσες ρουχισμό και με λεωφορείο

πηγαίνει στα μικρότερα χωριά για να πουλήσει
ρούχα σε μέρη του γνωστά. Δεν χάνει ευκαιρία
την καθεμιά περίπτωση να την αξιοποιήσει,
είναι το αποτέλεσμα που έχει σημασία.

Μια Κυριακή μου πρότεινε να τον ακολουθήσω
η πόλη που θα πήγαινε λεγόταν Ιταπίρα,
εγώ δεν θα χρειαζότανε τίποτα να πουλήσω
πράγμα που δεν μου άρεσε ούτε που είχα πείρα.

Με δυο βαλίτσες φτάσαμε πρωί σε ένα σπίτι,
τη μια βαλίτσα άφησε να φύγει με την άλλη
κι όταν τα ρούχα της μιάς θα είχε ξεπουλήσει
θα γύριζε και θάφευγε με μια βαλίτσα πάλι

και ήταν η υποδοχή που τούκαναν μεγάλη
δυο κόρες με τη μάνα τους συνέχεια τον ρωτούσαν
κι όταν σταμάταγε η μια συνέχιζε η άλλη
κι όταν στην πόρτα έφευγε ακόμα του μιλούσαν

εμένα δεν με ρώτησαν ούτε το όνομά μου
κι όλη την ώρα έμοιαζε πως ούτε καν υπήρχα
είπα μονάχα: λεύτερο χρόνο έχω μπροστά μου,
πάω την πόλη για να δω, χαιρέτησα και βγήκα.

Στις πέντε το απόγευμα για να συναντηθούμε
είχαμε δώσει ραντεβού εκεί στο ίδιο σπίτι,
έφτασα πρώτος κι άρχισαν αυτές να με ρωτούνε
τι έφαγα, που έφαγα που είχα περπατήσει

-μα είναι φαγητό κριβό, κριβό εστιατόριο
θα πρέπει νάναι αρκετά τα χρήματα που βγάζεις
φαίνεται ότι τα χαλάς χωρίς να βάζεις όριο
θα έχεις μάλλον αρκετά και δεν τα λογαριάζεις;

πες μας τι κάνεις για να ζεις και τι λεφτά κερδίζεις
έχεις γυναίκα; γκόμενα, σχέση που να σε δένει;
τι θέλεις από τη ζωή; πως αντιμετωπίζεις
ανάγκες καθημερινές; τα ρούχα σου ποιος πλένει;

θέλεις να περπατήσουμε μέχρι να 'ρθει ο Κώστας,
θέλεις στο τσίρκο για να πας, λιγάκι να τα πούμε;
από το χέρι μ' έπιασε η μια κοπέλα πρώτα
μα και στις δύο πρότεινα στο τσίρκο για να ρθούνε

κρατώ τα χέρια και των δυο και κάθομαι στη μέση
και με τις δυο ευγενικά μιλώ χωρίς να δείχνω
αν είναι μία απ' αυτές που πιο πολύ μ' αρέσει
ή αν δεν απεφάσισα ακόμα και συγκρίνω.

Καλό ταξίδι μούπανε κι οι δυο τους μ' ένα στόμα
και να ξανάρθεις το ακούς; όποτε το θελήσεις
μα όμως ξέρω σίγουρα, είναι νωρίς ακόμα
ν' αρχίσω να σκοτίζομαι με τέτοιες συγκινήσεις

κι ακόμα περισσότερο το ξέρω πως το χρήμα
με κάνει πιο αγαπητό, ξεκάθαρα το βλέπω
και τώρα που το σκέφτομαι λέω πως είναι κρίμα
να μην αξίζω τίποτα όταν λεφτά δεν έχω.[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-11-2010