Μόνοι Δημιουργός: poetryf Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Περπατήσαμε μόνοι.
Λογαριάσαμε μόνοι.
Στις πλατείες, στα γραφεία και στα σπίτια
ο καθένας με τα χίλια του τερτίπια.
Αγαπηθήκαμε σαν μόνοι
-ναι!- και απ’ της λήθης το μπαλκόνι
το σκοινί δυο εραστών κρεμάει τον πόνο.
Εγώ η μόνη να σε λέω εσένα «μόνο»
στο στεγνό μου-τυλιγμένη- το σεντόνι.
Άνθρωποι μόνοι, αχ πόσο μόνοι.
Να’ σαι εσύ ή που λείπεις
του καιρού ο διαβήτης
διαγράφει λειψή της ζωής την πορεία.
Κι αφού ήσουν για εμένα λατρεία
στριβώ αλλού το τιμόνι.
Πριν να μείνουμε μόνοι.
Πριν να μείνουμε μόνοι. Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-11-2010 |