θα...όπως θάνατος

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα κυνηγάω τη σκιά σου όσο ζω
ποτέ το σώμα σου ξανά δεν θ’ ανταμώσω.
Μνήμες θα ανάβω σε κεράκια μου ρεσώ
για να τις σβήσω με του κλάματος τη δρόσο.
Θα κυνηγάω τη σκιά σου όσο ζω
κι από το λίγο σου θα τρέφομαι καμπόσο.

Θα σ’ αγαπάω με όση μου έμεινε καρδιά
εσύ θα λείπεις μα εγώ κοντά σου ακόμα.
Θα σε κοιμίζω στου ονείρου την ποδιά,
θα με ξυπνάω στης απόγνωσης το στρώμα.
Θα σ’ αγαπάω με όση μου’ μεινε καρδιά
και αντί για σένα, θα αφήνομαι στο χώμα.

Θα αργοπεθαίνω σε μια γνώριμη πλοκή,
μικροί κομπάρσοι και μονόλογοι θλιμμένοι.
Θα πέφτ’ η αυλαία και εσύ θα ‘σαι πάντα εκεί
να αναρωτιέσαι απ’ τον θάνατο τι μένει.
Θα αργοπεθαίνω σε μια γνώριμη πλοκή
που εσύ την έγραψες και μου’ γινε ειμαρμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2010