Μοναξιά

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Χωρίς το συναίσθημα, σαν είδος καυσίμου για την ψυχή, είναι αδύνατο να κινηθείς, όπως ένα αυτοκίνητο χρειάζεται βενζίνη, έτσι κι εμείς, έχουμε ανάγκη απο συναίσθημα στο ντεπόζιτο της ψυχής μας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαρέθηκα τη μοναξιά

και τα υγρά μου μάτια

δάκρυα πια δεν τρέχουν

λέω να φύγω, να ξεχάσω την καρδιά

και να σαλπάρω για έναν άλλο

πιο μεγάλο, πιο γλυκό μου κόσμο...

Ίσως τα πράγματα εκεί να είν'αλλιώς

ίσως τα όνειρα, να είναι ίδια για κάθε πόνο

κι όλα τα πράγματα να'ναι κοινά

ίσα και όμοια, σαν του καθένα μας το χρόνο...

Βαρέθηκα πια τη μοναξιά

και τα υγρά μου μάτια

θαρρώ στερέψαν ξαφνικά

δάκρυα δεν τρέχουν...

Είμαι ένας άνθρωπος μικρός

μα έχω όνειρα, μεγάλα και πολλά

και πριν πεθάνω θέλω κάποια

έστω λίγα απο αυτά

πράξη κι ελπίδα να τα κάνω...

Δεν αγαπώ τη μοναξιά

μα λέω να φύγω, και να αφήσω την καρδιά

για να σαλπάρω σ' έναν άλλο

πιο μεγάλο, πιο γλυκό μου κόσμο...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2005