Λ ό γ ο ς

Δημιουργός: στίχος, Χριστίνα ( Μαβιά Ηχώ )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με διώκει...πάλι με καλεί
Τη θλίψη συμπιέζει
Σωπαίνει...έπειτα απειλεί
Τα όρια περιπαίζει

Στης γης τους κύκλους, συμμαχεί
με τραύματα - μανίες
Κι αν έρθει... βέβηλη βροχή
και ομίχλης αγωνίες

Σπουδαίο στίγμα προωθεί
με αταξική μετάνοια
δειλά να συμφιλιωθεί
με μυστικά ουράνια

Σε ομηρία οι καθαρμοί
οι πόθοι, οι προθέσεις
Στης προσευχής του τη στιγμή
οι άρρηκτες συνδέσεις

Λόγος παραμορφωτικός
και ταπεινός συγχρόνως
πυρακτωμένος, φονικός
ή κραυγαλέος πόνος

Κι όμως, δεσπόζει φυσικά
Τροφοδοτεί το " απόν " του
μ' έξαλλα αγρίμια που νικά
και κλαίει το θρίαμβό του...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2010