Με σιγοντάρεις

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με σιγοντάρεις, προ θανάτου-όπως λες-
προτού ξεσπάσουνε στη γη οι καταιγίδες
κι ενώ αιχμάλωτος σπαράζω σε φυλές
απ’ τη φουρτούνα να σωθώ, πετάς σανίδες

και αντιλέγεις στα ρητά μου με σιωπές
αφού με τέμνεις σε αντιφέγγισμα , χειμώνα
το «σ’αγαπώ» σου, μου προτείνεις μ’ εγκοπές
την αγκαλιά σου , τις νυχτιές συνδαιτυμόνα

μα να σ’ αγγίξω λυτρωμένο δεν μπορώ
έχεις διαβεί της αμαρτίας σου τις πύλες
και μου προσφέρεις απ’ της Στύγας το νερό
της λησμονιάς σου μια γουλιά, κι ανατριχίλες.

Με σιγοντάρεις προ φουρτούνας,- στ’ ανοιχτά-
δίπλα σου να ‘μαι στη ζωή, έστω ουραγός σου,
και μου ξανάρχονται τα λόγια σου πνιχτά:
«Εγώ η αγάπη σου…. εγώ κι ο ναυαγός σου»

22.10.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2010