Ο ζαχαρένιος πρίγκηπας δεν εγινε ποτέ κηπουρό

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τον ζαχαρένιο πρίγκηπα τον μάλωσα
θύμωσε,και ετοιμάστηκε να κλάψει
την ανυπότακτη καρδιά μου μπάλωσα
με αίμα παλιό,και νήμα από μετάξι


Μη μου θυμώνεις,πρίγκηπα δεν τόθελα
είπα,......βοήθαμε να σ αγαπήσω
κι αυτος,μου είπε όλα είναι ανώφελα
μα θέλω σαν τρελλός να βοηθήσω


Ξεδίπλωσε τη μάσκα με τη ζάχαρη
κι άρχισε να μου δείχνει τις πληγές του
τι στέπες,που πολέμησαν οι Τάταροι
τις τρύπιες απ τους έρωτες καρδιές του


Κι έβλεπα ότι πια δεν ήταν πρίγκηπας
μα ένα παραμύθι.......πληγωμένο
έγινε ο χρόνος ήρωας και θύτης μας
κι αρνήθηκα,χαρές να περιμένω


Βγήκαν μαχαίρια,τόξα και ακόντια
γιατι είμαστε άνθρωποι,κι αυτά συμβαίνουν
μα η λογική μου,λύση Σολομώντεια
μου έδειξε ,πότε οι έρωτες πεθαίνουν


Τα χέρια με τον ζαχαρενιό δώσαμε
σαν μου είπε κηπουρός,πως είναι τώρα
λευκή σημαία στη βροχή,σηκώσαμε
και τα λουλούδια,χόρτασαν την μπόρα


Ενα βραδάκι,στα κρυφά ξεκίνησα
τους κήπους του να πάω να θαυμάσω
φίλους,γνωστούς και ξενικούς συγκίνησα
γιατί ήθελα στα ρόδα του να μοιάσω


Αγκάθια κι άγρια χόρτα,ήτανε τ άνθη του
με κάλπικη μπογιά ζωγραφισμένα
ποτέ δεν παραδέχθηκε,τα λάθη του
πού είχε από ξένους κήπους φυτεμένα


Δεν φταίω εγώ,που σαν παιδάκι πίστεψα
πως η βοτανική τον είχε σώσει
δεν φταίω,που μ αυτά τον κόσμο γήτεψα
και δεν θα φταίω για ότι ξημερώσει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2010