Χαρτοπόλεμος

Δημιουργός: spyfyl

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Zωη σαν χαρτοπολεμος

Zωη σαν χαρτοπολεμος που σκορπισε και παει
ζωη που ολο κοβεται και υστερα ποναει
ζωη που την καταντια της με γελια καμουφλαρει
ζωη που σαν παρασιτο ζηταει απ’ ολους χαρη.

δεν ητανε και τιποτα, δεν εγινε και κατι
μοναχα κατι ονειρα που ξεμειναν στο ραφι
κατι πακετα αδειασαν, κατι ψυχες μαυρισαν
κατι γιορτες δουλευτηκαν κατι μαλλια ασπρισαν

κατι φωνες πνιγηκανε κι υποταγη δηλωσαν
κατι ποντικια παλιωσαν μα ανθρωποι δε νιωσαν
κατι μαγκιες περηφανες κοπηκανε μαχαιρι
κατι αστερατοι τσελιγκες σου σπάγανε το χερι

φωνες, σιωπες, συμπλεγματα, αστειες παραστασεις
απο εξουσιες φαντασμα και κωλου αποφασεις
διαταγες απιθανες σε ορια γελοιου
σε τροφιμους απεραντου και μπλε φρενοκομειου

υπογραφες υπογραφες πεταγαν στον αερα
χαρτια χαρτια γεμιζανε ντουλαπες νυχτα μερα
οι απειλες οι απειλες μαυριζαν το τοπιο
τα χημικα τους βγηκανε απο καλο χημειο.

στη σφαιρα του παραλογου στην αγχωμενη βαρδια
σ΄ εικοσιπεντε δισεκτα και βρωμικα τετραδια
σε αδικιες απειρες που ηταν ο κανονας
σ’ οχταωρα της κυριακης που φαινονταν αιωνας

σε παροτρυνσεις φιλικες «γαμιστε τα κουμμουνια»
σε μαλακιες αναρχικες για «μπατσους» και «γουρουνια»
σε αδικιες φανερες δημοσιογραφουντων
και λογω ανεχειας μονιμης την εξουσια υμνουντων

και νασαι εικοσι χρονων φυγοπονο στραβαδι
και να σου λενε πες μας φως και συ να λες σκοταδι
και να βαραινει σιδερο εκει δεξια στη μεση
και συ ακομα εισαι παιδι που βγαινει για να παιξει.

ζωη σαν χαρτοπολεμος σαν παιδικη βαρκουλα
που ευτυχιες ψιχουλα τις περασε στη ζουλα
ζωη που τωρα ξυπνησε και βλεπει φως και μερα
ζωη που διπλα περασε και γλιτωσε τη σφαιρα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2010