Μετανάστης του καιρού

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σακάτεψα τα χρόνια μου να γράφω ιστορίες
Για χρώματα κι αρώματα ανθρώπων υστερίες
Τα κύματα με βγάλανε, σε άγνωστα νερά
Και είδα την ζωή μου πιο απλά.
Περπάτησα στα σύνορα και βρήκα αυταπάτες
Του λόγου μου σπασμένοι επαναστάτες
Τα βράδια μου αμέτρητα κιοι μέρες μου μισές
Ανήθικες αγάπες μου κομψές.

Ποια εικόνα να κρατήσω και ποιο όνειρο να δώ
Την αρχή μου να τελειώσω πριν το τέλος μου να βρω
Στα σενάρια του λάθους
Στα σεντόνια άγριου πάθους
Με γραμμένα της ζωής τα μυστικά
Παιχνιδάκια που βαρέθηκα απλά
Υποσχέσεις που δεν κράτησα και ούτε τις κρατώ
Μετρημένες στο ένα χέρι τις κρατώ

Σκόρπια είναι ό,τι ζω κι έτσι σκορπάω
Σε μισώ, σε αγαπώ, και σε πουλάω
Μια σειρήνα στο μυαλό μου έχω δεμένη
Που τα βράδια μου την κάνω ερωμένη
Σταυρωμένος με καρφιά ξύδι και αίμα
Περιμένω της αγάπης κάποιο ψέμα
Σαπισμένος από μέσα σαν τον τάφο
Σκοτωμένος σε αρένα σαν τον ταύρο

Μετανάστης του καιρού σ' άδειο βαγόνι
Με τσιγάρο και ποτό να με τονώνει
Δεν με νοιάζει αν θα πούνε και για μένα
Τα κριτήρια της τέχνης σκουριασμένα
Με ανάσες γράφω στίχους σ' άδεια τζάμια
Βουλιαγμένα μου καράβια σε λιμάνια
Μεθυσμένες μου οι φλέβες μου χορεύουν
Το κενό και την απλότητα γυρεύουν
Βασιλεία ουρανών είχα διαλέξει
Μα ξημέρωσε κι απόψε απ' τις έξι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2005