μακάρι

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

γέρασα και γεράσανε μαζί με μένα οι λέξεις
στοίχειωσα και στοιχειώσανε κι οι στίχοι μου μαζί
έλεγα πως δεν κάνω πια ελπιδοφόρες σκέψεις
μονάχα απολογισμούς σε απόλυτη σιγή:

ότι αγαπούσα το ‘χανα , κι ότι ήθελα πετούσε
πάντοτε: πρόσωπα , στιγμές κι αγάπες νεανικές
κι αντί να κλέβω του καιρού , εκείνος με τρυγούσε
κι αντί να παίρνω απ’ το αύριο , δινόμουνα στο χτες

μα, όσο ο καιρός περνά κι ο νους κατασταλάζει
κι όσο το εφήμερο νικά τα όνειρα του πηλού
κάτι σαν να με προκαλεί, απ’ το λήθαργο με βγάζει
κι αρχίζει αίμα να κυλά στ’ αυλάκια του μυαλού

κι εκεί που ήμουν άπραγος προσμένοντας τη λύση
από έναν από μηχανής θεό να μου δοθεί
βρήκε το χέρι δύναμη την άγκυρα να λύσει
κι από τα στάσιμα νερά να φύγω τ’ αβαθή

κι έτσι όπως πλέω και κολυμπώ κάτω από το φεγγάρι
δίχως να με δεσμεύουνε σύρματα και σχοινιά
« μια τέτοιαν ώρα ο θάνατος να μ’ έπαιρνε μακάρι»
λέω , του αέρα ακούοντας μόνο την αναπνιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2010