καημος

Δημιουργός: manospanou, manos panou

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, που η λάμψη μου επέστρεψε στον ήλιο.
Κείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη της πέτρας και του αιθέρος
Λοιπόν, αυτός που γύρευα, είμαι.
Ω λινό καλοκαίρι, συνετό φθινόπωρο
Χειμώνα ελάχιστε
Η ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς
Και στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι κατακυρώνει
πάλι το νόμιμο του Ανέλπιστου.

Αχ ερωτευμένος είμαι και το μόνο που ζητώ αχ μόνο αυτό δεν έχω

Έπλεαν κομμάτια ξύλα κι ευτυχίες καμένες απ' το πέρασμα
του θυμιατού στης κοντινής Ανατολής τους λόφους
χρυσοποίκιλτα σεράγια και σοφία χυμένη στο γυαλί

Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.


Οδυσσεας Ελυτης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2010