Αντιγραφή ενός επίλογου

Δημιουργός: elli

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

...Για τον ποιητή – μπορεί να φαίνεται παράξενο
αλλά είναι αληθές – η μόνη κοινή γλώσσα που αισθάνεται
να του απομένει είναι οι αισθήσεις.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια, ο τρόπος που αγγίζονται
δύο σώματα δεν άλλαξε, μήτε οδήγησε σε καμία σύγκρουση
όπως οι εικοσάδες των ιδεολογιών που αιματοκύλισαν
στις κοινωνίες μας και μας άφησαν με αδειανά χέρια.
Όμως, όταν μιλώ για αισθήσεις δεν εννοώ το προσιτό,
πρώτο ή δεύτερο, επίπεδό τους. Εννοώ το απώτατο.
Εννοώ τις «αναλογίες των αισθήσεων» στο πνεύμα.
Όλες οι τέχνες μιλούν με ανάλογα.
Μια οσμή μπορεί να είναι ο βούρκος ή η αγνότητα.
Η ευθεία γραμμή ή η καμπύλη, οξύς ή ο βαθύς ήχος,
αποτελούν μεταφράσεις κάποιας οπτικής ή ακουστικής επαφής.
Όλοι μας γράφουμε καλά ή κακά ποιήματα κατά
το μέτρο που ζούμε και διανοούμαστε
με την καλή ή την κακή σημασία του όρου.
Μια εικόνα πελάγους από τον Όμηρο φτάνει άθικτη
ως τις ημέρες μας. Ο Rimbaud την αναφέρει
σαν mer melle au soleil και την ταυτίζει με την αιωνιότητα.
Ένα κορίτσι που κρατάει έναν κλώνο μυρτιάς
από τον Αρχίλοχο επιβιοί σ' έναν πίνακα του Matisse
και μας καθιστά πιο απτή την αίσθηση,
τη Μεσογειακή, της καθαρότητας.
Εδώ αξίζει να σκεφτεί κανείς ότι ακόμη
και μια παρθένος της Βυζαντινής εικονογραφίας,
δεν διαφέρει πολύ. Παρά ένα κάτι ελάχιστο,
συχνά, το εγκόσμιο φως γίνεται υπερκόσμιο και τανάπαλιν.
Μια αίσθηση που μας δόθηκε από τους Αρχαίους
και μια άλλη από τους Μεσαιωνικούς έρχονται να γεννήσουν
μία τρίτη που τους μοιάζει όπως το παιδί στους γεννήτορές του.
Μπορεί η ποίηση ν' ακολουθήσει έναν τέτοιο δρόμο;
Οι αισθήσεις μες απ' τον αδιάκοπο καθαρμό τους
να φτάσουν στην αγιότητα;
Τότε η αναλογία τους θα επαναστραφεί επάνω
στον υλικό κόσμο και θα τον επηρεάσει.
Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο.
Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ.
Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι
απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από
το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε.
Εάν η ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση
και δη στους καιρούς μας τους duerftiger είναι ακριβώς αυτή :
ότι η μοίρα μας παρ’ όλ’ αυτά βρίσκεται στα χέρια μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2005