Εξάρσεις

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θρηνώντας στις εξάρσεις μου το δάκρυ απ’ το μελό σου
οι αρμοί μας στις ενώσεις τους αρχίσανε ροές
φαινότανε μετέωρο το βήμα το δειλό σου
μα μη διστάζεις σου ‘λεγαν της νύχτας οι βοές

Κι εσύ λαβίδα του όνειρου ψώνισες απ’ τον Πάνα,
σαν σε πηγαίναν σε βωμούς να κάψεις δισταγμούς,
στο φίλημά σου το ένοχο, σαν ιαχή σε αλάνα
έλεγε ο θύτης: « κίνησα θυσίες και διωγμούς»

Μα τους Ιεροφάντες σου άλλοι τους είχαν δέσει
κυλώντας τους αιμόφυρτους στα σύνορα του χτες
ποιος να τους σώσει Ήφαιστος , ποιας Περσεφόνης θέση,
που ο Δίας έταζε γι’ αυτούς: « οι μέρες σας φριχτές»

Ποιοι μάντεις τους κορόϊδεψαν να πουν στον Προμηθέα
«σώπαινε θα σε λύσουμε,, κι οι γύπες θα χαθούν»
ποιος θ’ απαλύνει τώρα πια της φρίκης τους τη θέα,
που οι Θεοί στον Όλυμπο, τους βλέπουν και μεθούν…

Θρηνώντας στις εξάρσεις μου το χρυσαφί φιλί σου,
θ’ αντέξω τη λησμόνια σου, μα πρέπει να σου πω:
«έστω κι αν ΠΥΡ! Δεν ακουστεί, ρίξε μου τη βολή σου
έχοντας σαν απόσπασμα, πέντε έξη…σ’αγαπώ….»



7.11.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2010