Αν αγαπάς

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα είμαι εγώ όταν φύγεις
ένα μονόχνωτο κούνημα του χεριού πάνω στο τζάμι.
Τα δάχτυλά μου δέκα μικροί, ανέραστοι ερημίτες
από θρησκευτικήν ευλάβειαν ίσως
κολλημένα στο αβέβαιο και λυγισμένα
στο Χ της σκιάς σου.
Όταν φύγεις λοιπόν,
θα μάθω τι γεύση έχει η απουσία,
θα τη μασήσω έχοντας τη λαχτάρα μικρού παιδιού
τη στιγμή που τελειώνει την πρώτη του καραμέλα.
Θα είμαι εγώ, το μουσκεμένο μουράγιο των άστρων
κι ο πόνος μια άγκυρα βαθιά βυθισμένη στο σώμα της νύχτας.
Εσύ αγαπάς με τον τρόπο που σου έμαθα
και φεύγεις με τον τρόπο που θα μάθω.
Εσύ αγαπάς. Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-12-2010