Απέραντο γαλάζιο

Δημιουργός: stigmi

Η ψυχή μου μια σταλα στο απέραντο..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο βαθύ μα και απέραντο σαγηνευτικό γαλάζιο
Παίρνω αλμύρα που μοσχοβολά και στο σώμα το βάζω
Και φορώ το πιο όμορφο χρώμα στο χρώμα μου
Η ανάσα της θάλασσας μια πνοή μες το σώμα μου

Λέω ανήκω στη θάλασσα και κανείς δεν με φτάνει
Οι λέξεις σκίζουν τα νερά στα ανοιχτά πια τραβάει
Και το κύμα που ακουμπά και γλιστράει στα βράχια
Μοιάζει αγγέλου ζωγραφιά σαν να είδα γαλάζια

Βλέπω τα μάτια στο νερό να ακουμπάν ένα δάκρυ
Αγναντεύοντας σιωπώ δέρμα αλλάζω και πάλι
Στέκομαι και παρατηρώ ανασφάλειες και λάθη
Η μορφή εξατμίζεται .. παύει πλέον να υπάρχει

Γλίστρισα μες το γαλανό και με χάνω στα βάθη
στις πληγές μου αιμορραγώ λες και πνιγώ μια ανάγκη
Μα με ξέρασε η θάλασσα με έβαλε πάνω στην άμμο
τις πληγές έγλυφε ο αφρός μην τυχών του πεθάνω..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2005