Αφιερωμένο στους δρόμους της Κερατέας

Δημιουργός: ψιτ-ψιτ, oυουρτττττ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι ο δρόμος μου το κάθε μου πρωί
Που εχει ήλιο και εγω του κανω τράκα
Είναι τα μάτια από ΄να τσόγλανο παιδί
Που ολο μου λένε ΄΄ γέλασε μου ρε μαλακα΄΄


Είναι ο δρόμος τεντωμένος σαν σχοινί
Και ΄γω επάνω του με καυλα να γελαω
Μ΄ ένα κεφάλι ανθισμένο απ΄ τη βροχή
Κι ένα κορμί για ισορροπία να κραταω


Είναι ο δρόμος μου μια στρίγκλα προσευχή
Που η ψυχή μου τη φοραει σαν μαύρο κράνος
Και την κραταει σαν βενζίνη με στουπί
Για την πιει μέσα μου ο κάθε μου ζητιάνος


Είναι ο δρόμος μου μια ατέλειωτη ευχή
Που τη ζήτω όπως και ολοι οι κολασμένοι
Να σου την πω ψιθυριστά μες το αυτί
Όταν κοιμόμαστε σφιχτά αγκαλιασμένοι


Είναι ο δρόμος μου ένα κόκκινο χαλί
Που περπατούν σακατεμένοι οικοδόμοι
Και υποκλίνονται του κόσμου οι αφεντικοί
[B]… αυτοί ΄ναι δρόμοι … αυτοί ΄ναι δρόμοι[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2010