Ταυτότητα

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Εγώ για σένα μια σταλιά απόμεινα απ'τα φιλιά..περπάτησα καημό καημό απόχαντάκι σε γκρεμό..κι εσύ για μένα μια θηλιά,πληγή καινούργια και παλιά..ενός τσιγάρου διαδρομή από φαράγγι σε κορμί

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][font=Comic Sans MS]Κάνω έξοδο απ'τη προσωπογραφία της ζωής μου
πήρα το συρραπτικό να ενώσω τις ρωγμές μου
ράματα ατσάλινα να βάλω στις πληγές
έτσι να εκπαιδεύσω τις μοίρες μου να καταπίνουν αναμνήσεις
ιδιαίτερα τις όμορφες..ιδιαίτερα τις [B]όμορφες[/B]..
στο σ-ειρμό των διαδρομών ώσπου να βάλω φωτιά σ'όλα τους τα βαγόνια

Στο τέλος μόνη μου θα μείνω όσο κι αν γράφω
όσο κι αν βαστιέμαι απ'τον ουρανό μην ξεχειλίσω αισθήσεις
κι αν βουρκώνω θα με βλέπει μονάχα ο θεός

Τα γράμματά σου και τον καπνό τα κρύβω μες τα χρόνια σαν σκιές
να'χω κάτι να με μεγαλώσω
κάτι να με γυρνά όταν απουσιάζω μες το κλειστό εαυτό μου
Τον καιρό δεν τον φοβάμαι ξέρεις
κι αν θα μου πάρει ηλικίες μακριά άμα τις ζήσω χάρισμά του
να μείνω η ίδια σε [B]ταυτότητα [/B] παλεύω

Απόψε έχω να σου σερβίρω μόνο θλίψη
γι αυτό μην χτυπάς το ντέφι στο ρυθμό της διαφυγής
όταν αρπάξουνε τα όνειρα φωτιά καίγονται μέχρι τέλους

Κράτα κλειστά τα μάτια και σφίξτα
μ'αγαπάς;
εδώ δεν υπάρχει λάθος απάντηση
μονάχα χίλιοι τρόποι να πληγώσεις

Σερβίρω καληνύχτες λοιπόν
αφού ποτέ δεν σε γνώρισα
πως θες να πω σε ξέρω;
Να βρει απάγκιο ένα βλέμμα μου επάνω στο φεγγάρι
να'χουν τα μάτια μια γεύση από νύχτα

Ξέρω να γράφω μα ποτέ δεν τόλμησα
όχι γιατί νύχτωνα, ούτε επειδή στο τέλος σ'έχασα
ούτε γιατί στο χρόνο τελικά κατάλαβα πως δεν σε βρήκα
απλά δεν θέλησα να λερώσω το δυνάμωμα του έρωτα
κι ας τον πούλησες φθηνά στα σκλαβοπάζαρα
κι ας μετρήθηκε παρέα με λιποτάχτησες ψυχές
σαν φάνηκε του άρμοζε η φθήνια κι η εκδίκηση

Τώρα σκούρυναν τα μάτια,
υγρά μαλλιά και χέρια που αποζητούν τη φυγή'
λόγος που γράφουν πότε πότε για τα σκόρπια μίας αγάπης
για μοναξιές που δίνουνε φτέρα 'κει που τελειώνει τ'όνειρο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2010