Μες του μυαλού μου τις αδιάβατες ελπίδες

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I] Μες του μυαλού μου τις αδιάβατες ελπίδες
στήνει η καρδιά μου στο μυαλό μου όλο παγίδες
βάζει το πόθο μου για δόλωμα στη σκέψη
τη λογική να δοκιμάσει αν θα τ’ αντέξει

έχει το πάθος μου μπροστά να με προστάζει
και την ελπίδα όλα τα θέλω μου να τάζει
βήματα κάνει πουθενά απελπισίας
να γεφυρώσει το κενό της συγκυρίας

κι εσύ το δρόμο της φυγής έχεις διαλέξει
έχεις χαθεί δίχως ν’ αφήσεις μία λέξη
μόνο η σκιά να μαρτυράει την οδύνη
πίσω απ’ τη πόρτα που η μορφή σου όλο φθίνει

ακολουθώ τα βήματα μου ένα ένα
μα τ’ αποτέλεσμα που παίρνω είναι κανένα
είναι τα άστρα σ’ ουρανό χωρίς φεγγάρι
γυμνή η νύχτα αγκαλιά δεν θα μας πάρει

παίρνω μια ανάσα στο σοκάκι που διαβαίνω
είναι στενό και όλο κλείνει δεν προφταίνω
να βγω απ’ έξω απ’ του μυαλού μου τα παιχνίδια
μα εκεί ατέρμονα ακροβατώ σ’ αποκαΐδια [/I][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2010